“મારો ત્યાં સુધી જીવો” શ્રી ગુણવંત શાહના પુસ્તકનું શીર્ષક છે. કેટલું સરસ વાક્ય. આ નાનકડા વાક્યમાં સઘળું જ્ઞાન, જીવનનો બોધપાઠ, મોટા મોટા તત્વજ્ઞાનીઓનું જ્ઞાન, પ્રેમીઓનો પ્રણય, વિરહની વેદના, વગેરે..
.
૨૦૨૦ માં આપણે ઘણું શીખ્યા હવે એ બધો જ અનુભવ સાથે લઈને મજાની જિંદગી ફરી જીવવાની છે.
.
આ વાયરસ ક્યારે જશે કોઈને ખબર નથી. પરિસ્થિતિ ક્યારે પહેલાં જેવી થશે અને થશે કે કેમ એ પણ ખબર નથી. પણ એના થકી જીવવાનું કેમ કરીને છોડી શકાય?
.
“ન જાણ્યું જાનકીનાથે કાલે શું થવાનું છે!?” આ વાક્ય ભારતના ઈતિહાસમાં અમર થઇ ગયું છે. હવે જો જાનકીનાથ જ ન જાણતાં હોય તો આપણે ક્યાંથી જાણવાના? એથી જે સમયે, જે પરિસ્થિતિ હોય તેનો સહર્ષ સ્વીકાર જીવન જીવવા ઉપયોગી બને.
.
અણધારી આવેલી આફત માણસને જીવતા શીખવી જાય છે એ મારું દ્રઢ પણે માનવું છે અને આપણે સૌએ અનુભવ્યું પણ છે જ. દરેક માણસ પેટ ખાતર વેઠ કરતો હોય છે. જીવવા ખાતર જીવી જતો હોય છે. આ ફાસ્ટ લાઈફમાં માણસ પાસે બધું જ છે, એને બધું જ આવડે પણ છે બસ એ જીવવાનું ભૂલી ગયો છે. પરિસ્થિતિનો અચાનક બદલાવ માણસને જડમૂળથી બદલી નાખે છે. તો એ પરિસ્થિતિ બદલાવવાની રાહ કેમ જોવી!? કે ખુશી મળશે ત્યારે ખુશ થઈ લેશું, એવું કરવાં કરતાં જિંદગી જીવી લેવી. મારે તો જિંદગી જીવવી નથી ઉજવવી છે. મૃત્યુની છેલ્લી પળે મને કોઈ અફસોસ ન રહેવો જોઈએ. કોઈપણ માણસ પૂર્ણ નથી તેમ હું પણ નથી જ. જીવનમાં એક વ્યક્તિ તો એવું હોવું જોઈએ જે આપણા દરેક મૂડને સમજી શકે. કોઈ પણ માણસ બીજા માણસના મગજની સ્થિતિ જાણી શકે છે પરંતુ મનની પરિસ્થિતિ નહીં જ સમજે. કોઈ પણ વાતને રજૂ કરવાની, કહેવાની ત્રેવડ દરેક માણસમાં જુદી જુદી હોય છે અને અમુક ને તો એ પણ નથી જ આવડતું. બધાની કહેવાની, સમજાવવાની રીત જુદી હોય અને સામેવાળાની સમજવાની રીત પણ જુદી હોય છે. જે તે સમયે આપણે સામેવાળાની સ્થિતિ અને પરિસ્થિતી સમજવી જરૂરી હોય છે તો જ આપણે એકબીજાની મદદ કરી શકીશું. મારા મતે જ્યાં પ્રીત હોય ત્યાં સમજ અઘરી નથી રહેતી બસ પ્રીતની રીત સહેલી હોવી જોઈએ.
.
બીજા શું કરે છે!? કેમ જીવે છે!? એ બધી ચિંતા છોડીને આપણે શું કરીએ છીએ!? આપણે કેવી રીતે જીવીએ છીએ!? અને સૌથી વધુ મહત્વનું આપણે બીજા માટે શું કરીએ છીએ!? જેના થકી આપણને આનંદ મળે, આપણને સંતોષ મળે. એ આપણે જોવાનું છે.
.
મને અહીં કવિ શ્રીહિમલ પંડ્યાની કવિતા યાદ આવે છે..
.
છો રહ્યો અંધાર, કરીએ વાત અજવાળા વિશે,
પિંજરું ભૂલીને લખીએ પાંખ ને માળા વિશે;
.
રંગ લાવીને રહે મહેનત, અગર ધીરજ ભળે!
હોય શંકા તો વિચારો છત વિશે, જાળા વિશે;
.
થોર માફક ચુભતા સંબંધના સાક્ષી બનો,
માન આપોઆપ ઉપજે એક ગરમાળા વિશે;
.
શ્વાસ કે દિવસો ભલે ઓછા થતાં! પરવા નથી,
રાખીએ અભિમાન અનુભવકેરા સરવાળા વિશે;
.
કોણ શું કરશે? એ ચિંતા છોડવાની છે હવે,
આપણે વિચારવાનું આપણાં ફાળા વિશે;
.
આંખ ઉઘડી ત્યારથી પાંપણ મીંચાશે ત્યાં સુધી;
“પાર્થ”આયોજન કરી લઈએ આ વચગાળા વિશે.
.
: હિમલ પંડ્યા “પાર્થ” ”
.
મરો ત્યાં સુધી જીવો” આ પુસ્તક ખરેખર વાંચવા જેવું છે સારું, તાજું અને રળિયામણું તંદુરસ્ત જીવન વિશે લખાયું છે. શ્રી ગુણવંત શાહ લખે છે કે, “જીવનની માવજત વગર જીવનના આનંદની ઉપાસના શક્ય નથી. પ્રેમ અને ધ્યાન ભેગા મળે ત્યારે આનંદમાં પ્રગતિ થાય છે.”
.
અને તેથી હું માનું છું કે તને તંદુરસ્ત અને મનથી મૌજીલુ જીવન જીવીએ .જેમ ગમે એમ જીવવું. આવતીકાલથી નહીં પરંતુ આવતી પળથી, ચિંતા કર્યા વિના જીવાય એ જ જીવન સાચું. ગણી ગણીને જીવનના વર્ષો જીવાય એમાં શું મજા હોય!? અહીં તો એક એક પળ માણવી છે, પછી એ ઝૂંપડામાં રહીએ તો પણ સરખી જ હોય અને મહેલમાં રહે તો પણ સરખી જ. બસ જીવનમાં હર હંમેશ મોજ હોવી જોઈએ. અહીં તો ઘટે તો જિંદગી ઘટે બીજું કાંઈ ન ઘટે.
.
કોઈપણ જીવ માટે સમાન પ્રેમ એ મહત્વનું છે. નવું વર્ષ જીવવું જ હોય તો, ઉજવવુ જ હોય તો આપણી આજુબાજુ એવા કેટલા જરૂરિયાતમંદ માણસો છે જેમના નસીબમાં એક ટાઈમ જમવાનું પણ નથી તો એના બાળકના હાથમાં ચોકલેટ ક્યાંથી હોવાની? સાચા સાન્તાક્લોઝ કોઈના જીવનમાં ખુશી લાવીને તમે પણ બની શકો છો. એના માટે ટોપી પહેરીને નીકળવાની જરૂર નથી.
.
ભગવાનને ગમે એવા કાર્ય કરો,ભગવાનના નામે નહીં.
નિકિતા ખૃષ્ચેવના શબ્દોમાં કહું તો, “જિંદગી ખૂબ ટૂંકી છે એને બસ જીવો.”
.
( કિંજલ દિપેશ પંડ્યા )
