પ્રેમની હર કથા કરુણાંત હોય છે.

જે પંખીની પાછળ

વન-ઉપવનો ભમ્યા

તેને છેવટે

અભ્યાસખંડમાં બેઠા બેઠા

સમીરઅલીની ચોપડીમાં શોધવાનું!

જે પંખીની સાથે

ચાંચમાં ચાંચ પાંખમાં પાંખ રમ્યા

તેનો છેવટે

કોઈની આગળ આરામથી

આંખે દેખ્યો હેવાલ કહેવાનો!

જે પિંજરમાં હોંશે હોંશે

બેઉ પુરાયા ને ઝૂલ્યાં

તેને છેવટે

પલંગમાં પડ્યાં પડ્યાં

ખાલી ઝૂલ્યા કરતું જોવાનું!

પ્રેમની હર કથા કરુણાંત હોય છે.

( જયંત પાઠક )