સવારે બાજરીના ડૂંડે મસ્તીથી રમતાં
બે ચાર પંખીઓ…
મને જોતાં જ ફરર કરતાં આભમાં ઉડી ગયા
દી’ આખો હું
ખેતરને શેઢે લમણે હાથ મૂકીને વિચારતો રહ્યો
કે
હવે ક્યારે સાંજ પડે
અને હું મને ઘરે જઈને અરીસામાં જોઉં
કે કઈ ક્ષણે હું
માણસમાંથી ચાડિયો થઈ ગયો!!
( પ્રીતમ લખલાણી )
Heenaben aa mokalel kavitama bahuj ras padyo
commentby
Chandra
Heenaben aa mokalel kavitama bahuj ras padyo
commentby
Chandra
માનવ જીવન ઉપર બહુ જ સચોટ વ્યંગ .
અમારે દસમા ધોરણમાં એક અંગ્રેજી કવીતા ભણવામાં હતી.
એક બાળક તળાવના કીનારે બેઠું છે. અને એક પક્ષી પણ. એક ગોધો આવે છે, એક ઘોડો આવે છે . પણ પક્ષી ત્યાં જ બેઠેલું રહે છે.
પછી એક સુટ પહેરેલો સજ્જન આવે છે.
અને પક્ષી ગભરાઈને ઉડી જાય છે.
અને બાળક વીચાર્તું થઈ જાય છે.
It ends with …
And the child sat a-thinking.
માનવ જીવન ઉપર બહુ જ સચોટ વ્યંગ .
અમારે દસમા ધોરણમાં એક અંગ્રેજી કવીતા ભણવામાં હતી.
એક બાળક તળાવના કીનારે બેઠું છે. અને એક પક્ષી પણ. એક ગોધો આવે છે, એક ઘોડો આવે છે . પણ પક્ષી ત્યાં જ બેઠેલું રહે છે.
પછી એક સુટ પહેરેલો સજ્જન આવે છે.
અને પક્ષી ગભરાઈને ઉડી જાય છે.
અને બાળક વીચાર્તું થઈ જાય છે.
It ends with …
And the child sat a-thinking.