ખોલી દઈ બારી પથારીમાં હું

બેઠો-પડેલું લઈ છાપું વાંચું.

મને વળી શું થયું કૈંક પાછું?

લાગ્યો બધો બેઠકખંડ જોવા…

કબાટ, ઘોડા, અભરાઈ, ફોટા,

શો કેસ, સોફા–કમ–બેડ, એશટ્રે

ટિપોય ને ટેબલસેટ–રેડિયો.

-દીધું સજાવી ઘરમાં ઘણું ઘણું

-એટલામાં

આવ્યું અહીં એક ઊડી પતંગિયું

બેઠું ન બેઠું ફફડાવી પાંખો

ઘડીકમાં તો ઘર ઊંચકી બધું

ચાલ્યું ગયું બારી બહાર ક્યાંક…

હું સ્તબ્ધ-માટીઢગ શો ઠરી ગયો

ને ચીસ પાડી સળગી જ ઊઠ્યું

છાપું…

( રામચન્દ્ર બ. પટેલ ‘સુક્રિત’ )