મા મને ચોંદો આલ કે ચોંદામાં પોણી સે,
લોકો બધાયે કે’સ કે ચોંદામાં પોણી સે.
પેલા સાપાવાળા સાપે’સ કે ચોંદામાં પોણી સે.
એ તો રાજી થઈ નાચે’સ કે ચોંદામાં પોણી સે.
આખી રાત્ય તરહે મર્યો
ન મોઢું સુકાણું સેક;
પાણી વ્હેતું શેઠ ઘેર,
એની ભરઈ ગઈ છે નેક.
ખોટા ટેન્કરના વાયદા કરે’સ કે ચોંદામાં પોણી સે…
સાત દન નાયે થયા,
ન શરીર ગંધ મારે’સ
સામડીએ ચાઠાં પડ્યાં
ન ભૂતડાનું માલેસ કરે’સ
હું તો ખજવાળી લોઈ કાઢે’સ કે ચોંદામાં પોણી સે…
પન્નર દન ધોયે થયાં,
કપડાં કાળાં મેસ;
કૉંમ કોઈ આલે નહિ
હડ હડ લોક કરે’સ
અરે, તગડી મને મેલે’સ કે ચોંદામાં પોણી સે…
ટેન્કર આજ આયુ નઈ,
ન તરસ્યો હું મરે’સ;
રૂપિયાનું પાઉચ અલાય,
અર્ધે પછીત ધોએ’સ
અને અરધું લે’રથી પે’શ કે ચોંદામાં પોણી સે.
મને લઈ જા મા, ચોંદાને દેશ કે ચોંદામાં પોણી સે.
.
( મહેશ દવે )
vaah, kharekhar sundar bhasha lalitya, shabdo barabar pakadaya che…
maja aavi
vaah, kharekhar sundar bhasha lalitya, shabdo barabar pakadaya che…
maja aavi
જોરદાર રચના.
જોરદાર રચના.