સ્મરણને છોડ, તું ઈતિહાસને અકબંધ રહેવા દે;
થવાનું શુભ છે એ આભાસને અકબંધ રહેવા દે.
.
સૂરજ ને આગિયાની શક્યતા સાથે ઊભી કર તું,
પરસ્પરના વિરોધાભાસને અકબંધ રહેવા દે.
.
મળી આંખો, કરી વાતો; તો એની દિવ્યતા જાળવ;
કૂણા, કુમળા, ત્વચાના ઘાસને અકબંધ રહેવા દે.
.
ન શામિલ થા, નિહાળ્યા કર તું એને ઠાવકાઈથી;
ચિરંતન ચાલતા આ રાસને અકબંધ રહેવા દે.
.
ન એને યાદ કર રોજિંદી બાબત હોય એ રીતે;
ઉદાસીના એ અવસર ખાસને અકબંધ રહેવા દે.
.
( શોભિત દેસાઈ )
ખુબ જ સરસ.
ખુબ જ સરસ.