અકબંધ રહેવા દે

સ્મરણને છોડ, તું ઈતિહાસને અકબંધ રહેવા દે;

થવાનું શુભ છે એ આભાસને અકબંધ રહેવા દે.

.

સૂરજ ને આગિયાની શક્યતા સાથે ઊભી કર તું,

પરસ્પરના વિરોધાભાસને અકબંધ રહેવા દે.

.

મળી આંખો, કરી વાતો; તો એની દિવ્યતા જાળવ;

કૂણા, કુમળા, ત્વચાના ઘાસને અકબંધ રહેવા દે.

.

ન શામિલ થા, નિહાળ્યા કર તું એને ઠાવકાઈથી;

ચિરંતન ચાલતા આ રાસને અકબંધ રહેવા દે.

.

ન એને યાદ કર રોજિંદી બાબત હોય એ રીતે;

ઉદાસીના એ અવસર ખાસને અકબંધ રહેવા દે.

.

( શોભિત દેસાઈ )

Share this

2 replies on “અકબંધ રહેવા દે”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.