અમે કાગળ લખ્યો’તો પહેલવહેલો

છાનો છપનો કાગળ લખ્યો’તો પહેલવહેલો

કસ્તુરી શબ્દોને ચંદનમાં ઘોળ્યાતા

ફાગણિયો મલક્યો જ્યાં પહેલો

.

સંબોધન જાણે કે દરિયાનાં મોજાંઓ

આવી આવીને જાય તૂટી

સંબોધન છોડીને કાગળ લખ્યો

ભલે કાગળમાં એક ચીજ ખૂટી

નામજાપની માળા લઈ બેઠા ને

પહેલો મણકો જ ના ફરેલો

.

પહેલા ફકરાની એ પહેલી લીટી તો

અમે જાણીબૂઝીને લખી ખાલી

બીજામાં પગરણ જ્યાં માંડ્યા તો

લજ્જાએ પાંચે આંગળીઓને ઝાલી

.

ત્રીજામાં એમ થયું લાવ લખી નાખીએ

અહીંયા મઝામાં સહુ ઠીક છે

અંદરથી ચૂંટી ખણીને કોઈ બોલ્યું :

સાચું લખવામાં શું બીક છે

હોઠ ઉપર હકડેઠઠ ભીડ હતી શબ્દોની

એ એક ચોકિયાત ત્યાં ઊભેલો

.

લિખિતંગ લખવાની જગ્યાએ ઓચિંતુ

આંખેથી ટપક્યું રે બિંદુ

પળમાં તો કાગળ પર માય નહીં એમ

જાણે છલકેલો લાગણીનો સિંધુ

મોગરાનું ફૂલ એક મૂકીને

મહેંકતા શ્વાસ સાથ કાગળ બીડેલો

.

( મુકેશ જોશી )