તું મને આપી શકે તો બેખુદી આપી શકે,

ને જવાનીના શુકરથી મયકશી આપી શકે !

 .

પ્યારની સાથે અહીંયા જિંદગી સંગીન છે;

તું મને તારા સ્મરણની બંદગી આપી શકે !

 .

ગાઢ આ સંબંધ છે ને ગાઢ આ એકાંત છે,

કૈંક ઈચ્છા હોય તો બસ તાજગી આપી શકે.

 .

આ વ્યથા બુઝાવવા આંસુ અને તડપન સહિત;

હું હજુયે માંગુ છું કૈં સાહ્યબી આપી શકે ?

 .

એટલો સંતોષ છે કે આ ગઝલ દીવો બની;

તું કદી તારી નજરની રોશની આપી શકે.

 .

કાળ-સાગરને કિનારે એકલો હું હોઉં તો;

તું મરણ આવે પછીની જિંદગી આપી શકે ?

 .

( ભરત ભટ્ટ “તરલ” )