.
લાગણીઓ માટે તરફડતા એક તરસ્યા માણસનો તલસાટ મેં જોયો.
એણે મને કહ્યું કે એણે આંસુના એક જ ટીપાંમાં આખ્ખો દરિયો ખોયો.
.
એને પરવાળો પણ પથ્થર લાગ્યો.
તો પથ્થર આખો ઈશ્વર લાગ્યો.
એણે એવું રેતીનું રણ પીધું કે,
પછી જળ પીવાનો ડર લાગ્યો.
.
એનો વાંક માત્ર એટલો કે ફૂલોને છોડી કાંટા પાછળ મોહ્યો.
એણે મને કહ્યું કે એણે આંસુના એક જ ટીપાંમાં આખ્ખો દરિયો ખોયો.
.
એને ભૂલોનો એહસાસ નથી પણ,
એનાં ઘરમાં હવે અજવાસ નથી પણ,
એનાં પગ છે ખુલ્લા, બળતા રણની રેતી ઉપર,
એની સામે લીલું લીલું ઘાસ નથી પણ.
.
એણે ઝાંઝવાનાં જળથી એનો આખ્ખો જન્મારો છે ધોયો.
એણે મને કહ્યું કે એણે આંસુના એક જ ટીપાંમાં આખ્ખો દરિયો ખોયો.
.
( પરાજિત ડાભી )
સુંદર રચના !
સુંદર રચના !