.
મારા ઝૂડામાં ચાર ચાર ચાવીનું ઝૂમખું
ને ઝૂમખે વાગે રે ઝીણી ઝાંઝરી રે લોલ
.
પહેલી તે ચાવીથી પાણિયારું ખૂલે ને ખૂલે કંઈ પાંપણનો ભાર
માટલાને વીંછળતી હું રે વીંછળાઈ જાઉં; ધોઉં જ્યાં નિજનો આકાર
નિજને ફંફોસતી હું રે ભીંજાઈ જાઉં-
ને કમખે વાગે રે ઝીણી ઝાંઝરી રે લોલ
.
બીજી તે ચાવીથી દેવળિયું ખૂલે; ને ખૂલે આતમના આધાર
દીવડો પેટાવીને જાતને સમેટું ત્યાં અંધારા ભાગે ઓ પાર
ભીતરના તારને છેડવાને બેસું-
ને મનખે વાગે રે ઝીણી ઝાંઝરી રે લોલ
.
ત્રીજી તે ચાવીથી પરસાળિયું ખૂલે ને ખૂલે કંઈ અણકથી વાતો
ચાકડે ચઢેલ મૂઈ અમથી આ જાતમાંથી ફૂટે કંઈ અવનવી ભાતો
વાતે વાતે તે કંઈ વણી લઉં વારતા-
ને આયખે વાગે રે ઝીણી ઝાંઝરી રે લોલ
.
ચોથી તે ચાવીથી મેડિયું રે ખૂલે ને ખૂલે કંઈ અણદીઠા દેશ
છાનીછમ્મ વેલ મારી પાંગરતી વેરાતી સૂંઘી લ્યે પાછલી રવેશ
સામટા કંઈ મોરલીયા નાચી રે ઊઠે-
ને ઝરુખે વાગે રે ઝીણી ઝાંઝરી રે લોલ
.
( ગાયત્રી ભટ્ટ )
સરસ
સરસ
GAMYU
GAMYU