ચાર ચાર ચાવીનું ઝૂમખું – ગાયત્રી ભટ્ટ

.

મારા ઝૂડામાં ચાર ચાર ચાવીનું ઝૂમખું

ને ઝૂમખે વાગે રે ઝીણી ઝાંઝરી રે લોલ

 .

પહેલી તે ચાવીથી પાણિયારું ખૂલે ને ખૂલે કંઈ પાંપણનો ભાર

માટલાને વીંછળતી હું રે વીંછળાઈ જાઉં; ધોઉં જ્યાં નિજનો આકાર

નિજને ફંફોસતી હું રે ભીંજાઈ જાઉં-

ને કમખે વાગે રે ઝીણી ઝાંઝરી રે લોલ

 .

બીજી તે ચાવીથી દેવળિયું ખૂલે; ને ખૂલે આતમના આધાર

દીવડો પેટાવીને જાતને સમેટું ત્યાં અંધારા ભાગે ઓ પાર

ભીતરના તારને છેડવાને બેસું-

ને મનખે વાગે રે ઝીણી ઝાંઝરી રે લોલ

 .

ત્રીજી તે ચાવીથી પરસાળિયું ખૂલે ને ખૂલે કંઈ અણકથી વાતો

ચાકડે ચઢેલ મૂઈ અમથી આ જાતમાંથી ફૂટે કંઈ અવનવી ભાતો

વાતે વાતે તે કંઈ વણી લઉં વારતા-

ને આયખે વાગે રે ઝીણી ઝાંઝરી રે લોલ

 .

ચોથી તે ચાવીથી મેડિયું રે ખૂલે ને ખૂલે કંઈ અણદીઠા દેશ

છાનીછમ્મ વેલ મારી પાંગરતી વેરાતી સૂંઘી લ્યે પાછલી રવેશ

સામટા કંઈ મોરલીયા નાચી રે ઊઠે-

ને ઝરુખે વાગે રે ઝીણી ઝાંઝરી રે લોલ

 .

( ગાયત્રી ભટ્ટ )

Share this

4 replies on “ચાર ચાર ચાવીનું ઝૂમખું – ગાયત્રી ભટ્ટ”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.