બે કદમ છેટું હતું પણ ત્યાં જતાં વર્ષો થયાં,
મનથી, શ્રદ્ધાથી ખરેખર ઝૂકતાં વર્ષો થયાં.
.
મ્હેં મને મળવા કે ભળવા કે પલળવા ના દીધો,
કોચલું તોડી લીલુંછમ ઊગતાં વર્ષો થયાં.
.
બાપદાદાના સમયની એક જે મૂર્તિ હતી,
ધૂળ એની પાંપણોથી લૂછતાં વર્ષો થયાં.
.
માણસો સીધા-સરળ મળતા હતા પણ તે છતાં,
આંખ મીંચીને ભરોસો મૂકતાં વર્ષો થયાં.
.
બંધ રહેવાની મથામણમાં દુ:ખી-દંભી થયા,
ખૂલવું સ્હેલું હતું પણ ખૂલતાં વર્ષો થયાં.
.
રાખવા જેવું હતું જે યાદ ન આવે કશું,
ને દુ:ખદ સઘળા પ્રસંગો ભૂલતાં વર્ષો થયાં.
.
એક ઝટકે જાય છૂટી એ જ છે મિસ્કીન ખરું,
છોડવું કોને હતું ? તે છૂટતાં વર્ષો થયાં.
.
( રાજેશ વ્યાસ ‘મિસ્કીન’ )
ખૂબજ સુંદર માર્મિક્ભાવ સાથેની રચના !
ખૂબજ સુંદર માર્મિક્ભાવ સાથેની રચના !