તું, આવી શકે એટલા માટે
બધાં જ દરવાજાઓ ખુલ્લા રાખ્યા હતા
ભીંતો બધી જ તોડી નાખી હતી
અને જે બચી હતી એ બધી જ ભીંતોને તોડી
ત્યાં પણ દરવાજા બનાવી દીધા
ઢગલેબંધ દરવાજા
.
અને છતાંય
મારાં ઘર સુધી આવતો તારો રસ્તો લાંબો ને લાંબો થતો ગયો
કોઈ રાજકુમારીની ચોટલી જેવો
રોજ સવારે હું રસ્તા તરફ જોતી, રાત પડી જાય ત્યાં સુધી
અને રસ્તો મારા પર હસતો
.
રાહ જોઈ કંટાળી ગયેલી મેં
એક દિવસ દરવાજાઓ પૂરવાનું ચાલુ કર્યું
બધા દરવાજાઓ પુરાઈ ગયા પછી ભીંતો પણ ચણી
ઢગલેબંધ ભીંતો
દરવાજાની આજુબાજુ
મારી આજુબાજુ પણ…
.
હવે મને રસ્તો દેખાતો નથી
એટલે મહેરબાની કરી, તું આવતો નહીં જ..
કારણ મારી આજુબાજુ અઢળક ભીંતો ચણાઈ ગઈ છે
અને પગ મૂકી શકાય એટલી પણ જગ્યા બાકી બચી નથી.. !!
.
( એષા દાદાવાળા )