રોજ રોજ જાત થોડી ખોલીએ ?-જિગર જોષી ‘પ્રેમ’

રોજ રોજ જાત થોડી ખોલીએ ?
છેલ્લેરા શ્વાસ સુધી પડઘાતું જાય સતત બોલીએ તો એવું કંઈ બોલીએ.

રેસો ઉકેલિયોતો રેસાઓ જન્મ્યા ને જન્મ્યાં કંઈ ગાંઠ તણાં ગામ
આમ ગામ સઘળાં’યે રેસાથી બાંધેલા-ઝીણવટિયું જાણે કોઈ કામ
જાણતલ ભેરુ એક લાગ્યો છે હાથ કીધું આમ નહીં આમ કરી ખોલીએ…

અંધારું થાય તયેં દીવો મૂંઝાય નહીં; દીવો તો પરકમ્મા આખરી
દીધો છે રોગ એક હાથે આ બીજાને; કરશે એ એની રીતે ચાકરી
પરખંદુ જીવ તો પારખશે મેળે, વળી ! ઘડી ઘડી એને શું બોલીએ ?

( જિગર જોષી ‘પ્રેમ’)

Share this

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.