સાહિબ, સૌને સરખા વ્હાલા.
સોહે સૌને કંઠે વ્હાલની એ વૈજયંતી માલા.
જગ આખાને ચાહીચાહી કરતાં રહે રૂપાળું.
એને પગલે ધગધગતું રણ થઈ જાતું હરિયાળું.
સકળ વિશ્વમાં વ્હેંચાતા એ થઈને પ્રેમ-પિયાલા.
સાહિબ, સૌને સરખા વ્હાલા.
આમ વસે છે શ્વાસશ્વાસમાં, આમ રાખતાં દૂરી.
કૂવાકાંઠે તરસ્યા રહીએ, એ કેવી મજબૂરી !
ઝાંખી કરવા જીવ પળેપળ કરતો કાલાવાલા.
સાહિબ, સૌને સરખા વ્હાલા.
( નીતિન વડગામા )