નથી જોયો જેને કોઈએ હજી આદમીના લિબાસમાં
પૂરી શક્યતા છે એ શખ્શ જોવા મળે નબીના લિબાસમાં
હુંય જાણું છું છે ભરમ નર્યા-છતાં ક્યાં ટૂટ્યો છે ભરમ હજી
મને રણની રેત મળ્યા કરે છે સદા નદીના લિબાસમાં
મને માફ કર ખુદા શું કરું સ્વીકારી તમારી રહેમતો
મને સ્વર્ગ સાતેય સાંપડ્યાં-ગમતી ગલીના લિબાસમાં
કરે બાહ્ય-રૂપની જગ સ્તુતિ અને જગનો અંશ છું એટલે
હુંયે ગટગટાવી ગયો ગરલ જો મળ્યું અમીના લિબાસમાં
નથી ડૂબવાના ડરે ગયા કદી સ્વપ્નમાં દરિયા તરફ
અહીં એ જ લોકને જોઉં છું દરિયા-દિલીના લિબાસમાં
બધા યત્ન સાજા થવાના બસ હવે સ્વપ્ન થઈને રહી જશે
મળ્યા જગમાં ચારે-તરફ જખમ મને લાગણીના લિબાસમાં
ભલે જન્મી ફારસીના ઘરે-અને ખોળે ઉર્દૂના ઊછરી
મેં ગઝલને ‘સાહિલ’ પૂજી છે, ગિરા ગુર્જરીના લિબાસમાં
( સાહિલ )