વાટ જોતી કંઈ કેટલી આંખ થઈ ગઈ છે;
વાહ આપણી પણ હવે શાખ થઈ ગઈ છે !
હતી પાસે તો ફગાવી, જ્યાં લીધી કોઈએ હાથે,
એ કોડીની કિંમત, હવે લાખ થઈ ગઈ છે.
જેવા પડશે તેવા દેવાશે, રહ્યો છે એજ મારગ;
હતી જે દુનિયાદારી બળીને ખાક થઈ ગઈ છે !
હવે તો જાતે જ આવી, એ જિંદગી ઉગારે,
એના વિનાની પૃથ્વી, જાણે રાખ થઈ ગઈ છે !
કાનુડો છે કણકણમાં, ને શોધું હું ચારેધામ;
મા યશોદા જેવી મારી આ કાખ થઈ ગઈ છે ?
ઉડી ઉડી એ પહોંચે બસ તારા હૃદય સમીપે;
તારી જ બંધાણી આ મનની પાંખ થઈ ગઈ છે !
( દિવ્યા સોની “દિવ્યતા” )
ખૂબ સરસ ગઝલ
ખૂબ સરસ ગઝલ