છૂટી ગયું-સુભાષ પંચોલી ‘અક્ષર’

આખરી આ શ્વાસનું બંધન હતું, છૂટી ગયું,
આ જગતની સાથનું અંજળ હતું, છૂટી ગયું.

વેંત જેવું હું નમ્યો તો હાથ જેવું એ નમ્યો,
ઓગળ્યો દિલનો અહમ અંતર હતું છૂટી ગયું.

જ્યારથી પરચો થયો છે પ્રેમની તાકાતનો,
લોહી તરસ્યું હાથમાં ખંજર હતું છૂટી ગયું.

કર્મ એનું એ જ કર્તા, જ્ઞાન એ લાધ્યા પછી,
પુણ્ય શું ને પાપ શું ? મંથન હતું છૂટી ગયું.

સાવ ક્ષુલ્લક મોહમાં પરવશ રહ્યો ‘અક્ષર’ સદા,
માણવા સુંદર જગત, અંબર હતું છૂટી ગયું.

( સુભાષ પંચોલી ‘અક્ષર’ )

Share this

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.