મને ચડી ગઈ રોમ-રોમ ટાઢ !
ગાજ નહીં, વીજ નહીં, પૂનમ કે બીજ નહીં-
ઓચિંતો ત્રાટક્યો આષાઢ !
મને ચડી ગઈ…
.
ઘરમાંથી ઉંબરાની મર્માળી ઠેસ
છતાં ચાલી હું મીણ જેમ પીગળી !
માઝમની રાતે આ મન એવું મૂંઝાણું:
જાણે કે વીંંટળાતી વીજળી !
.
કોને ખબર છે કે ગામ આખું કોરું
પણ ડૂબ્યાં આ મેડી ને માઢ !
મને ચડી ગઈ…
.
દરિયાનાં મોજાં તો માપી શકાય
અરે ! ફળિયાની ફાળ કેમ માપવી ?
સોળ-સોળ ચોમાસાં સંઘરેલી છતરીને
શેરીમાં કોને જઈ આપવી ?
.
રુદિયામાં ફુવારા ફૂટે છે
જાણે કે પિલાતો શેલડીનો વાઢ !
મને ચડી ગઈ…
.
( દાન વાધેલા )