સદા શુષ્ક રણમાં રઝળતો છે માણસ

અને મૃગજળોમાં પલળતો છે માણસ

છે આશા, મળી જશે સુખની સવારો

દીવા જેમ કાયમ સળગતો છે માણસ

કરે કોણ વિશ્વાસ એનો જગતમાં

દીધેલાં વચનથી છટકતો છે માણસ

કદી જીત થાશે અહીં સત્ય કેરી

મસીહા બનીને લટકતો છે માણસ

એ મંઝિલની આશે વિતાવીને જીવન

યુગોના યુગોથી ભટકતો છે માણસ

( કલ્યાણી મહેતા )