પીળા પડી ગયેલા તડકાને
પાંપણોની ધાર પરથી ખંખેરતો
આખ્ખી ને આખ્ખી મોસમનો પહાડ ઊતરી
લાગલો જ ચાલ્યો આવું છું, દોસ્ત !
પરીની વાર્તાનું સુગંધીદાર મોત
ખરી ગયું છે
રડવુંયે ન આવ્યું કે હસવુંયે ન આવ્યું !
અંધકારનો કાટ ચડેલા શબ્દો
હવે ઉજમાળા બન્યા છે લોહીમાં ઘસાઈને
ક્યારેક લાગે છે-
ઝગમગતા ઝાડનું ઝૂમખું હું ન હોઉં !
-ત્યારે રાત્રીની વિરાટ ગહનતાની ચીસ
સાંભળું છું.
ને રણકી ઊઠું છું
ને પવનની પગથીઓ પરથી ગબડતો-સરકતો-
ઉભો થઈ ચાલું છું તડકાની ધાર પર
ને ત્યાંથી
લાગલો જ ચાલ્યો આવું છું દોસ્ત !
એય, સાંભળે છે કે?
( યોસેફ મેકવાન )
SARAS
SARAS
SARAS
SARAS
pawan ni pathio parthi gabadato sarakato
ubho thai chalu chuchaluchu tadakani dhar par.
ketalu sundar.
Ch@ndr@
pawan ni pathio parthi gabadato sarakato
ubho thai chalu chuchaluchu tadakani dhar par.
ketalu sundar.
Ch@ndr@