કમાડ ઉઘાડ-મંગેશ પાડગાંવકર

કમાડ ઉઘાડ
કમાડ ઉઘાડ
ચકીરાણી કમાડ ઉઘાડ !

આમ ઘર બંધ કરીને
દુનિયા પર રિસાઈને
કેટલી વાર આંખો મીંચીને અંદર બેસી રહીશ
પોતાનું મન પોતે જ ખાતી રહીશ

પવન અંદર આવવો જોઈએ
મોકળો શ્વાસ લેવાવો જોઈએ
કમાડ ઉઘાડ કમાડ ઉઘાડ
ચકીરાણી કમાડ ઉઘાડ !

જેમ ફૂલો હોય છે
તેમ કાંટા પણ હોય છે.
જેમ સીધો મારગ હોય છે તેમ ફાંટા પણ હોય છે
ગાવાવાળી મેના હોય છે
ધવલશુભ્ર બગલા હોય છે
ક્યારેક ક્યારેક કર્કશ કાળા
કાગડા જ ફક્ત બધે હોય છે

કાગડાના દાવપેચ પાકા હશે
તેનાથી તારા માળાને ધક્કા વાગશે
તો પણ જગતમાં ફરવું પડે છે.
પોતાનું મન સાચવવું પડે છે

કમાડ ઉઘાડ
કમાડ ઉઘાડ
ચકીરાણી કમાડ ઉઘાડ !

( મંગેશ પાડગાંવકર, અનુ. શ્રીલેખા રમેશ મહેતા )

મૂળ મરાઠી કવિતા

Leave a comment