સવારે બાજરીના ડૂંડે – પ્રીતમ લખલાણી

સવારે બાજરીના ડૂંડે મસ્તીથી રમતાં

બે ચાર પંખીઓ…

મને જોતાં જ ફરર કરતાં આભમાં ઉડી ગયા

દી આખો હું

ખેતરને શેઢે લમણે હાથ મૂકીને વિચારતો રહ્યો

કે

હવે ક્યારે સાંજ પડે

અને હું મને ઘરે જઈને અરીસામાં જોઉં

કે કઈ ક્ષણે હું

માણસમાંથી ચાડિયો થઈ ગયો!!

( પ્રીતમ લખલાણી )

Share this

4 replies on “સવારે બાજરીના ડૂંડે – પ્રીતમ લખલાણી”

  1. માનવ જીવન ઉપર બહુ જ સચોટ વ્યંગ .

    અમારે દસમા ધોરણમાં એક અંગ્રેજી કવીતા ભણવામાં હતી.

    એક બાળક તળાવના કીનારે બેઠું છે. અને એક પક્ષી પણ. એક ગોધો આવે છે, એક ઘોડો આવે છે . પણ પક્ષી ત્યાં જ બેઠેલું રહે છે.
    પછી એક સુટ પહેરેલો સજ્જન આવે છે.
    અને પક્ષી ગભરાઈને ઉડી જાય છે.
    અને બાળક વીચાર્તું થઈ જાય છે.

    It ends with …

    And the child sat a-thinking.

  2. માનવ જીવન ઉપર બહુ જ સચોટ વ્યંગ .

    અમારે દસમા ધોરણમાં એક અંગ્રેજી કવીતા ભણવામાં હતી.

    એક બાળક તળાવના કીનારે બેઠું છે. અને એક પક્ષી પણ. એક ગોધો આવે છે, એક ઘોડો આવે છે . પણ પક્ષી ત્યાં જ બેઠેલું રહે છે.
    પછી એક સુટ પહેરેલો સજ્જન આવે છે.
    અને પક્ષી ગભરાઈને ઉડી જાય છે.
    અને બાળક વીચાર્તું થઈ જાય છે.

    It ends with …

    And the child sat a-thinking.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.