મિત્રાયણ-રમેશ પારેખ

મારા ચારપાંચ મિત્રો છે એવા-

કેવા?

આમ લુચ્ચા પણ ચુંબનની ઢગલી

જેવા…


મારા ઉંબરાની રંગોળી માટે એ

પોતાની આંગળીઓ સૂકવે

મારી જીવલેણ છાતીને આકાશો,

વરસાદો, દરિયાઓ ચૂકવે

મારી મૂછના રખોપિયા છે એવા-

કેવા?

આમ લીલાછમ આમ સાવ

જેવાતેવા…


કોઈ માણસને મારાથી ગુણી શકું

એવો હું ક્યાં કોઈ આંકડો?

હું વતરણું ને પાટી થઈ બેસું તો

થાય-હું જ કેવો છું સાંકડો !

પછી જળમાં તણાઈ જાય નેવાં

કેવાં?

જેને ના હો દુષ્કાળથી લેવાદેવા…


( રમેશ પારેખ )

Share this

8 replies on “મિત્રાયણ-રમેશ પારેખ”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.