બાઈ ! મને મળ્યા મિત્ર ગોપાલ, નહિ જાઉં સાસરિયે.

સંસાર મારું સાસરું ને મહિયર વૈકુંઠવાસ;

લખચોરાશી ફેરો હતો તે મૂક્યો મેં મોહન પાસ.

સાસુ તે મારી સુકૃત કહીએ, સસરો પ્રેમ-સુજાણ;

નાવલિયો અવિનાશી વિશ્વંભર, પામી હું જીવન પ્રમાણ.

સાથી અમારા સંત સાધુ, સાધન ધીરજ ધ્યાન;

કર જોડી મીરાં વીનવે, હવે પામું ન ગર્ભાધાન.

‘લક્ષચોર્યાસી’નો ચૂડલો રે, મેં તો તજી છે તેની આશ.

એકને સબ જગ મોહી રહ્યો રે, બીજી મોહી તે બ્રહ્મપ્રમાણ.

મારી દિયરને દો દીકરી ને દોનું તે રાજકુમાર;

જેઠ જુગજુગ જીવજો રે, મારો નાવલિયો નિરધાર.

મારા સ્વામીને જઈ એમ કહેજો રે, ધીરજ ધરજો ધ્યાન;

કર જોડી મીરાંબાઈ વીનવે રે, હવે ફરી નહીં લેવું ગર્ભાધાન.

( મીરાંબાઈ )