બાઈ ! મને મળ્યા મિત્ર ગોપાલ, નહિ જાઉં સાસરિયે.
સંસાર મારું સાસરું ને મહિયર વૈકુંઠવાસ;
લખચોરાશી ફેરો હતો તે મૂક્યો મેં મોહન પાસ.
સાસુ તે મારી સુકૃત કહીએ, સસરો પ્રેમ-સુજાણ;
નાવલિયો અવિનાશી વિશ્વંભર, પામી હું જીવન પ્રમાણ.
સાથી અમારા સંત સાધુ, સાધન ધીરજ ધ્યાન;
કર જોડી મીરાં વીનવે, હવે પામું ન ગર્ભાધાન.
‘લક્ષચોર્યાસી’નો ચૂડલો રે, મેં તો તજી છે તેની આશ.
એકને સબ જગ મોહી રહ્યો રે, બીજી મોહી તે બ્રહ્મપ્રમાણ.
મારી દિયરને દો દીકરી ને દોનું તે રાજકુમાર;
જેઠ જુગજુગ જીવજો રે, મારો નાવલિયો નિરધાર.
મારા સ્વામીને જઈ એમ કહેજો રે, ધીરજ ધરજો ધ્યાન;
કર જોડી મીરાંબાઈ વીનવે રે, હવે ફરી નહીં લેવું ગર્ભાધાન.
( મીરાંબાઈ )
સુંદર પદ…
maara swami ne jai em kahejo re dhiraj dharjo dhyan
kar jodi Meerabai vinave re have fari nahi levu “GARBHAADHAN”
MEERABAI NI BHAKTI….NI VAAT SHUN KARVI….
cH@NDR@
HEENA BEN
MEERA BAI NA PADO DAREK ANKA MA PRAKASHIT KARSHO TO DHANYA THAISHU