ડોકિયું – મુકેશ જોષી

એને સીધા બેડરૂમમાં આવવાની ટેવ

ભીના ખુલ્લા વાળ રાખીને ઊભી રહું તો

પવન થઈને ફરે સુગંધી જંગલમાં

 .

ચાંદલો કરવા કંકુ ડબી ખોલું તો

આઇનામાંથી ડોકિયું કરી મને લાલમલાલ કરી દે

 .

સાડીની પાટલી વાળતી હોઉ તો

બારીમાંથી વાદળ થઈ ડોકિયું કરે

 .

તકિયા પર તો માથું મુકાય જ નહીં

એના શરીરની સુગંધ…

એટલે

હવે તો કીચનમાં જ સમય વીતાવું

તો ય

કોફીની વરાળમાં

દાળના વઘારમાં

કૂકરની સીટીમાં

એ સીટી માર્યા કરે

મને લાગે છે

ઘણા સમયથી હું માત્ર કાંદા સમાર્યા કરું છું.

 .

( મુકેશ જોષી )

Share this

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.