દેખાય નહીં ઘાવ, કળા તારા તીરની !
સૌરભ ન પારખી શકી લીલા સમીરની !
.
પીડા તરસની લઈને ભટકતા’તા વાટમાં
પનઘટ ઉપર લઈ ગઈ વાણી કબીરની !
.
માણસને જોવો જોઈએ માણસ રૂપે બધે
એ ઝૂંપડું હો કે હો હવેલી અમીરની
.
ધારું તો હાથ ઝાલી લઉં હું સૌના દેખતા
મર્યાદા નડે તેં સનમ ખેંચી લકીરની !
.
આંખોમાં રહી એકલા આકાશની ઝલક
બહેતર દશા છે આજ તો તારા ફકીરની !
.
( હરકિસન જોષી )