પ્રથમ મિલન – પન્ના નાયક
આપણું પહેલવહેલું મિલન.
મને કેમ યાદ નથી ?
તને યાદ છે ?
..
આપણે નદીકિનારે બેઠાં હતાં
કે દરિયાકિનારે ?
વહેતાં હતાં પાણી કે
હતો મોજાંનો ઘુઘવાટ ?
હવામાં તરતી હતી, એ કોની હતી સુગંધ ?
મને કેમ યાદ નથી ?
તને યાદ છે ?
.
મેં કઈ સાડી પહેરેલી ?
ગુલમહોરી કે
ચેરીબ્લોસમી ?
તારા સ્પર્શ જેવી રેશમી કે
વીંટીમાંથી પસાર થઈ જાય એવી ઢાકઈ ?
મને કેમ યાદ નથી ?
તને યાદ છે ?
. ..
ઓઢી હતી મેં શાલ કે
પહેર્યું હતું ખૂલતું બ્લાઉઝ ?
તું જોતો હતો તે
હતો નભનો કે
મારા ભાલનો ચાંદલો ?
મને કેમ યાદ નથી ?
તને યાદ છે ?
.
આપણે બેઠાં હતાં ત્યારે
વરસતી હતી ચાંદની ?
સંભળાતી હતી
વૃક્ષોનાં પાંદડાંમાંથી ચળાઈને આવતી
મર્મર ?
મને કેમ યાદ નથી ?
તને યાદ છે ?
.
આપણા સંયોગની ભાગ્યરેખાની વાત
કરતાં કરતાં આપણે ઊઠેલાં
ને લંબાવેલા તારા હાથમાં મેં મૂકેલો મારો
હાથ
થોડો છેટો
કે
જરા નજીક ?
ત્યારે મોંસૂઝણું થયેલું
કે સમી સાંજ ?
મને કેમ યાદ નથી ?
તને યાદ છે ?
.
( પન્ના નાયક )
Good poem full of emotions
Good poem full of emotions