૧.
પાંખ ફફડાવતાં
પારેવડાં કાજે વાવ છે,
માળા જેવી !
૨.
પવનસ્પર્શે,
સંકોચાતા જળે,
હલબલી ઊઠે
રાત્રે
વાવની ગોદમાં પોઢેલાં
તારાઓ !
૩.
લઈ થોડોક
તડકો
વાવ,
પનિહારીને બદલામાં
આપે છે બેડું એક
જળ !
૪.
કાળાં ડિબાંગ
ખેતરને લીલુંછમ જોવા
ઊલેચાઈ ગઈ વાવ
હવે, ખુશીમાં છલકાય !
૫.
એક દિવસ મેં દરિયાને પૂછ્યું :
‘ભલા,તારું સ્વપ્ન શું છે ?’
‘જો પનિહારી કોઈ દિવસ પાણી
ભરવા
મારે કાંઠે આવી ચઢે
તો હું વાવ થઈ જાઉં !’
( પ્રીતમ લખલાણી )