તંબૂર લઈને મીરાં નીકળી
શ્યામ તમારી રાહે,
લોક ભલેને કહે બ્હાવરી
મીરાંને મન ચાહે.
મુખમાં નામ સદાય સાંવરો,
તનના તાર સજાવે,
કંઠે લાવે હૃદય કૃષ્ણ ને
સુપણે રોજ બોલાવે,
ઓઢી શ્યામ મલીર નીકળી
શ્યામ તમારી રાહે.
બને આંખનો વિષય સાંવરો
મંદ મંદ મુસકાયે
તિરછી ચિતવન મોરમુગટ ને
બંસી અધર બજાવે,
તજી સાર-સંસાર નીકળી
શ્યામ તમારી રાહે.
ઊંટ-સવારી જેવો હાલમડોલ
છે આ સંસાર,
કરે પ્રાણ પ્રિય સાંવરિયો
મુજ વિનતિનો સ્વીકાર
મીરાં એ જ આધાર નીકળી
શ્યામ તમારી રાહે.
( મહેશ શાહ )
