મિતવા
લખવા તો ખત લખવા
હ્રદયથી મોટી બહી ન કોઈ
ઢાઈ અક્ષર પઢવા
.
બળવું તો બિરહામાં ભીંજાવું તો અખિંયન જળમાં
સમજાઈ જવું શિશુને તો મુંઝાવું પરમ અકળમાં
.
મિતવા
સ્વાદ પછી સૌ કડવા
થાળી થઈ પીરસાયા હો
ને ચાખે નહીં સજનવા
.
કહેવું તો મોઘમમાં ને ગાવું તો પાગલપણમાં
રહેવું તો મસ્તીમાં ને જાવું એના આંગણમાં
.
મિતવા
નામ પછી શું જપવાં
સાજન ઊભે ઈંટની ઉપર
ઘરમાં વસવા
.
( સંદીપ ભાટિયા )