જવા દે દોસ્ત,
તું થાકી જઈશ,
મારી મૂળ રંગોની ઓળખ જ
ઝાંખી થઈ ગઈ છે.
મને મેળવણી શિખવવાની
જીદ શા માટે કરે છે ?
.
મારી લગભગ ઠીંગરાઈ ગયેલી
સુષુપ્ત સંવેદનશીલતા
હવે માત્ર સ્થૂળ સ્પર્શની જ
ભાષા ઉકેલી શકે છે.
મને – પકડીને ચૂંથી નાખીશ
ત્યારે માંડ, તારી હાજરીની
નોંધ લઈ શકીશ હું !
.
મારી અપેક્ષાઓનું લિસ્ટ વાંચતાં-વાંચતાં
તારી આંખોમાં લોહી ઊતરી આવશે
મને સ્વસ્થતા અને આત્મવિશ્વાસના
પાઠ શીખવતાં
તારી જાતને ખોવા લાગીશ તું !
.
અને
આ બધાં પછીયે
માની લઈએ કે
તું મારા સુધી પહોંચી પણ ગયો તો,
શું તારી બધી જ લાગણીઓને
યથાવત ઢોળી શકીશ મારી ઉપર
.
છે…ક ત્યાં સુધીમાં તો…
જવા દે, દોસ્ત તું થાકી જઈશ !
.
( કાજલ ઓઝા-વૈદ્ય )
ના હું નહિ થાકું
ના હું નહિ થાકું