સાહિબ, વીરડો ગાળે રણમાં.
ખોબેખોબે ભીનપ વહેંચે ધરતીના કણકણમાં.
.
વૈશાખી તીખા તડકાને વ્હાલ કરી વેંઢારે.
વાદળ થઈને સૌને ફળિયે વરસે અનરાધારે.
.
રઢિયાળી રંગોળી પૂરે અવાવરુ આંગણમાં.
સાહિબ, વીરડો ગાળે રણમાં.
.
એની આંખો સૌની પીડાનું પરબીડિયું વાંચે.
જગને રાજી જોવા એ તો રામરટણમાં રાચે.
.
મેળ નહિ બેસે કંઈ મનવા, અધકચરી સમજણમાં.
સાહિબ, વીરડો ગાળે રણમાં.
.
( નીતિન વડગામા )
મોરપીંછ 