સુરાલયમાં સિજદાની – હરીશ મીનાશ્રુ
તને એકમાંથી બહુની તમન્ના,
બહુથી મને એક જોવાની ઈચ્છા
કરે છે તું પ્યાલામાંથી ખાલી સુરાહી,
કરું છું હું પ્યાલા સુરાહીમાં ખાલી
.
પુણ્યસ્મરણ : શૂન્ય પાલનપુરી
.
સુરાલયમાં સિજદાની મસ્તી અલગ છે અને રિન્દની ખાસ રસ્મો નિરાળી
કરે છે તું પ્યાલામાં ખાલી સુરાહી, અમે કરીએ પ્યાલા સુરાહીમાં ખાલી
.
ઊંચકીએ જો કર તો પ્રજળતી મશાલો વળી વીંઝીએ હાથ તો રંગતાળી
પ્રલયની ક્ષણો કે પ્રણયની ક્ષણોમાં રહ્યો ના ફરક : કેટલા ભાગ્યશાળી
.
ઘડી બે ઘડીમાં જ સોંપી જવાના, હતી એવી ને એવી પૃથ્વી તમારી
મુબારક હો તમને આ મટકી અધૂરી, ભરેલી જે અડધી અને અડધી ખાલી
.
સ્મરણનો અને અંતરસનો અનુભવ : તરસ ને પરાકોટિ રસનો અનુભવ
ન પીશું ન પાશું સહજ ઊભા રહીશું, ફક્ત હોજે કૌસરમાં ચરણો પખાળી
.
અનોખી છે શરિયત ને શ્રદ્ધા અનેરી, અદાઓ અમારી ઈબાદતની નોખી
તમે જેને ઝાકળ-ભીનું પુષ્પ કહો છો, અમે કહીએ રહેમતની ફાટેલ પ્યાલી
.
પણે કલ્પવૃક્ષોનાં પર્ણો ચરે છે કોઈ કામરૂદેશની કામધેનુ
અમારી અરજ : મંદ લહરી પવનની અને લીમડાની મીઠી એક ડાળી
.
તમે આજ આવ્યાં કે બેઠાં છે અઢળક કબરની કનેના સરગવાને ફૂલો
બીજી તો કઈ રીત છે વ્યક્ત કરવા અવાચક રહીને અમારી ખુશાલી
.
સરવડાંની માફક વરસતી કયામત, ગણી લઈને એને ય નમણી નિયામત
અને ઘૂંટ પર ઘૂંટ ભરતા રહીશું શબદના ઝીણા વસ્ત્રથી આમ ગાળી
.
છે બગલાની પાંખોનાં પહેરણ તમારાં, અમારી તો કફની કફનથી સવાઈ
અમે માત્ર મરશિદના મોઢે ચડાવ્યા નફકરા નકારા ને મુફલિસ મવાલી
.
( હરીશ મીનાશ્રુ )