.
મારા માથેથી ન ખેસવો આકાશ પરબારા હે માધવ
ગોકુળ મૂકીને ન જાઓ કરી શ્વાસ નોધારા હે માધવ.
.
નજરુંને સીમાડે ત્રોફેલી યમુના ભીંજવે લહેરાતો પાલવ,
ગોધુલિ પાર ઊડે ઓધાજીનો રથ બાલાપણાનો લઈ વૈભવ,
ફરકંતી આંખ કરે દૂરના પ્રવાસ વરતારા હે માધવ,
ગોકુળ મૂકીને ન જાઓ કરી શ્વાસ નોધારા હે માધવ.
.
બંસીના સૂર સાવ સૂનમૂન ને મોરલાના ટહુકા અરવ,
રોમરોમે ભણકારા ગુંજે કે ખાલીપાના થાક હવે ભવોભવ,
જીવનની ફૂંક સમા સોગંદ મને ઉદાસ કરનારા હે માધવ,
ગોકુળ મૂકીને ન જાઓ કરી શ્વાસ નોધારા હે માધવ.
.
રાસની રમઝટમાં એવા ચકરાવે ચડે પ્રીતમના પગરવ,
કુંજગલીમાં અંધારે ભૂલા પડે કેવા ગીતોના કલરવ,
અમાસ જેવા ગ્રહણમાં રાધાને ઉજાસ ધરનારા હે માધવ,
ગોકુળ મૂકીને ન જાઓ કરી શ્વાસ નોધારા હે માધવ.
.
( અવિનાશ પારેખ )
ગોપીભાવ ની ખૂબજ સુંદર રચના !
ગોપીભાવ ની ખૂબજ સુંદર રચના !
સુંદર રચના.
સુંદર રચના.