.

બારીઓ ઊઘડી ફટોફટ ને ઝરૂખા ઝળહળ્યા

આપણે આવ્યા વિજેતા થઈ તો રસ્તા ઝળહળ્યા

 .

શબ્દનાં કૈં દ્વાર ભિડાયા પછી એવું બન્યું

બે નજર ભેગી મળી : નવખંડ દીવા ઝળહળ્યા

 .

દોસ્ત ! ભ્રમણાએ હકીકતને નિભાવી એ રીતે

સાચવેલા સૂર્ય બુઝાયા તો શમણાં ઝળહળ્યા

 .

નાવ તો નાવ જ રહી એનું રૂપાંતર ના થયું

આપ બેઠા તે પછી બન્ને કિનારા ઝળહળ્યા

 .

દિલ શમાદાની હતું જેમાં સ્મરણ બળતાં રહ્યાં

આપણે એકાંતની મહેફિલમાં ક્યાં ક્યાં ઝળહળ્યા

 .

( નયન હ. દેસાઈ )