(૧)

પ્હાડ પર

ઊગ્યા છે ઝાડ

કુહાડી

કટકા કરે છે

છાંયડાના.

 .

( કિશોર શાહ )

 .

(૨)

મેં જેને આખું ને આખું આકાશ આપ્યું

એણે મારી પાંખોને કાપી નાખી.

ચલો, હવે મિત્રને છોડીને

દુશ્મનના શરણે જઈએ.

મેં જેને આખો ને આખો સમુદ્ર આપ્યો

એણે મારી હોડીને હડધૂત કરી.

ચલો, હવે….

 .

( સુરેશ દલાલ )

 .

(૩)

મરી ગયેલા

પતંગિયાનું

પોસ્ટમોર્ટમ

કરવાનું જાણી

પુષ્પો રડી પડ્યાં.

 .

( ધનસુખલાલ પારેખ )

 .

(૪)

વર્તમાન

પોતાનો ચહેરો

અરીસામાં જુએ તે પહેલાં

અરીસાએ પોતાની પીઠ ફેરવી લીધી.

 .

( જગદીશ ઉપાધ્યાય )

 .

(૫)

તારામાં અને મારામાં

ફરક માત્ર આટલો જ:

તું જેને સ્મૃતિ કહે છે

હું એને જખમ કહું છું

 .

( સુરેશ દલાલ )

 .

(૬)

આંખમાં સંતાડેલા વાદળ

આમ

છડેચોક

ખુલ્લા તડકામાં

વરસી પડશે

એની

મને પણ

ક્યાં ખબર હતી ?

 .

( પન્ના નાયક )

 .

(૭)

મોરના

કેકારવનો

પડઘો અર્થાત

ઈન્દ્રધનુ !

.

(રમેશ પટેલ )

 .

(૮)

કોઈના

ટાઈમટેબલના ખાનામાં

ગોઠવાઈ જવાના

પ્રયત્નમાં જ

હું

ફેંકાઈ ગઈ છું

ટાઈમટેબલની બહાર…

 .

( પન્ના નાયક )

 .

(૯)

કઠિયારાને

ખૂબ ગમે છે વૃક્ષો

એની કુહાડીના

હાથા કરતાં પણ…

 .

( કિશોર શાહ )

 .

(૧૦)

તારી

પ્રેમ કરવાની રીત

મને ગમે છે.

મારી રાતને

અજંપો આપીને

મારા દિવસને

તટસ્થ કરવાનું

સૂઝે છે તને….

 .

( પન્ના નાયક )

 .

(૧૧)

એક વિરાટ રંગમંચ પર

ઘેરાયેલો ઊભો છું હું

પ્રતીક્ષા કરતો:

ક્યારે પડદો ઊપડે ?

એક રંગમંચ પર

એકલો ઊભો છું હું

પ્રતીક્ષા કરતો

ક્યારે પડદો પડે ?

 .

( કિશોર શાહ )