.

સ્વાતિ નક્ષત્રની એ વરસાદી સાંજ

ફરી પાછી

આ ચોમાસે

પંખી માળામાં પાછું ફરે તેમ

ઊડતી ઊડતી ઊડતી

આવી ચડી

મારી ભીતર…

કશાય કારણ વિના જ

કોઈ જન્મની ઉદાસી

ઘેરાવા લાગી ઘનઘોર

મારી ભીતર…

કોઈ વિરાટકાય પંખી

ઈંડું સેવે તેમ

મારી ભીતર

એ વરસાદી સાંજ

સેવવા લાગી કશુંક!!!

મરજીવાની જેમ

હું

ડૂબકી મારું છું

મારી ભીતર…

દરિયો આખો ડહોળું

હાંફું

ગૂંગળાઉં…

શ્વાસ લેવા આવું જરી બહાર

ફરી

ડૂબકી…

…છેવટે

હાથમાં આવે છે

એક છીપ…

છીપ

ખોલીને જોઉં છું

તો અંદર

મોતીના બદલે

દરિયો!!!

 .

( યોગેશ જોષી )