ઉગામે છે બધા પથ્થર, હવે તું સાબદો રહેજે.
મથે છે ડહોળવા અવસર, હવે તું સાબદો રહેજે.
.
ભલે મરજાદ એની જાળવે તું જિંદગી આખી,
છતાં અટકાવશે ઉંબર, હવે તું સાબદો રહેજે.
.
સજાવે છે સવારે રોજ તું જે ફૂલનો ગજરો,
થઈ જશે સાંજના ખંજર, હવે તું સાબદો રહેજે.
.
અહીં સઘળી દિશાઓમાં સ્વજનના સ્વાંગમાં આજે,
ઊછરતું જાય છે લશ્કર, હવે તું સાબદો રહેજે.
.
નરી આંખે નહીં દેખાય એ તલવાર કે ભાલા,
નહીં રોકી શકે બખ્તર, હવે તું સાબદો રહેજે.
.
ફરે છે મોજથી તું જિંદગીના ગાઢ જંગલમાં,
અચાનક ભેટશે અજગર, હવે તું સાબદો રહેજે.
.
હકીકતમાં અહીં ‘જે પોષતું તે મારતું’ અંતે,
મળે છે બહુ તને આદર, હવે તું સાબદો રહેજે.
.
( નીતિન વડગામા )
very nice
very nice
હવે તું સાબ્દો રહેજે… દ્વારા ખૂબજ સુંદર વાત કહી ! સુંદર રચના !
હવે તું સાબ્દો રહેજે… દ્વારા ખૂબજ સુંદર વાત કહી ! સુંદર રચના !