લઘુકાવ્યો

(૧)

નવોઢા

 .

મધદરિયે

મોટાં મોટાં

વહાણોય ડૂબી જાય છે

એ જાણવા છતાંય

દરિયાની છાતી પર

નવોઢાની જેમ

માથું મૂકવાનું

અદમ્ય આકર્ષણ

કેમ નહીં રોકી શકતી હોય

સઢવાળી નાનકડી હોડી ?

 .

( પન્ના નાયક )

 .

(૨)

મારી

પ્રતીક્ષા

વિસામો ચૂકી ગઈ છે

એટલે તો

હવે

એને

તોરણ અને સાંકળ

વચ્ચેનો

ફર્ક સમજાતો નથી !!

 .

( દિનેશ કાનાણી )

 .

(૩)

તડકો

 .

અડધી રાતે

તડકો

ભૂલો પડ્યો હતો

મને

સૂરજનું

સરનામું

પૂછતો હતો !

 .

( રજનીકાન્ત ઓઝા )

 .

(૪)

કેટલાક માણસોનાં દિલ

પથ્થર બની ગયાં છે,

ને કેટલાક પથ્થર

ઈશ્વર બની ગયા છે.

 .

( હરેશ સોંદરવા )

 .

(૫)

મન તો થાય…

ક્યાંક, મનભર વરસું…

પણ…

પ્રતીક્ષાનો, ખોબો ક્યાં ?

 .

( પ્રજ્ઞા વશી )

 .

(૬)

દીવાલ ચિતરેલા

પતંગિયાને

ફૂલ અડી ગયું

થોડીવારમાં તો

પતંગિયું ઉડી

ફૂલ ઉપર બેસી ગયું;

 .

( જનક વ્યાસ )

 .

(૭)

ફરક

 .

બે જણ

એકમેકને ગમે

તે લાગણી છે,

અને

બે જણને

એકમેક વગર ન ગમે,

તે પ્રેમ છે.

 .

( મદનકુમાર અંજારિયા )

 

 

Share this

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.