લઘુકાવ્યો Feb28 (૧) નવોઢા . મધદરિયે મોટાં મોટાં વહાણોય ડૂબી જાય છે એ જાણવા છતાંય દરિયાની છાતી પર નવોઢાની જેમ માથું મૂકવાનું અદમ્ય આકર્ષણ કેમ નહીં રોકી શકતી હોય સઢવાળી નાનકડી હોડી ? . ( પન્ના નાયક ) . (૨) મારી પ્રતીક્ષા વિસામો ચૂકી ગઈ છે એટલે તો હવે એને તોરણ અને સાંકળ વચ્ચેનો ફર્ક સમજાતો નથી !! . ( દિનેશ કાનાણી ) . (૩) તડકો . અડધી રાતે તડકો ભૂલો પડ્યો હતો મને સૂરજનું સરનામું પૂછતો હતો ! . ( રજનીકાન્ત ઓઝા ) . (૪) કેટલાક માણસોનાં દિલ પથ્થર બની ગયાં છે, ને કેટલાક પથ્થર ઈશ્વર બની ગયા છે. . ( હરેશ સોંદરવા ) . (૫) મન તો થાય… ક્યાંક, મનભર વરસું… પણ… પ્રતીક્ષાનો, ખોબો ક્યાં ? . ( પ્રજ્ઞા વશી ) . (૬) દીવાલ ચિતરેલા પતંગિયાને ફૂલ અડી ગયું થોડીવારમાં તો પતંગિયું ઉડી ફૂલ ઉપર બેસી ગયું; . ( જનક વ્યાસ ) . (૭) ફરક . બે જણ એકમેકને ગમે તે લાગણી છે, અને બે જણને એકમેક વગર ન ગમે, તે પ્રેમ છે. . ( મદનકુમાર અંજારિયા )