લઘુકાવ્યો
(૧)
નવોઢા
.
મધદરિયે
મોટાં મોટાં
વહાણોય ડૂબી જાય છે
એ જાણવા છતાંય
દરિયાની છાતી પર
નવોઢાની જેમ
માથું મૂકવાનું
અદમ્ય આકર્ષણ
કેમ નહીં રોકી શકતી હોય
સઢવાળી નાનકડી હોડી ?
.
( પન્ના નાયક )
.
(૨)
મારી
પ્રતીક્ષા
વિસામો ચૂકી ગઈ છે
એટલે તો
હવે
એને
તોરણ અને સાંકળ
વચ્ચેનો
ફર્ક સમજાતો નથી !!
.
( દિનેશ કાનાણી )
.
(૩)
તડકો
.
અડધી રાતે
તડકો
ભૂલો પડ્યો હતો
મને
સૂરજનું
સરનામું
પૂછતો હતો !
.
( રજનીકાન્ત ઓઝા )
.
(૪)
કેટલાક માણસોનાં દિલ
પથ્થર બની ગયાં છે,
ને કેટલાક પથ્થર
ઈશ્વર બની ગયા છે.
.
( હરેશ સોંદરવા )
.
(૫)
મન તો થાય…
ક્યાંક, મનભર વરસું…
પણ…
પ્રતીક્ષાનો, ખોબો ક્યાં ?
.
( પ્રજ્ઞા વશી )
.
(૬)
દીવાલ ચિતરેલા
પતંગિયાને
ફૂલ અડી ગયું
થોડીવારમાં તો
પતંગિયું ઉડી
ફૂલ ઉપર બેસી ગયું;
.
( જનક વ્યાસ )
.
(૭)
ફરક
.
બે જણ
એકમેકને ગમે
તે લાગણી છે,
અને
બે જણને
એકમેક વગર ન ગમે,
તે પ્રેમ છે.
.
( મદનકુમાર અંજારિયા )