લઘુકાવ્યો – અબ્દુલ ગફાર કાઝી
(૧)
તડકાના પૂરમાં વગડો
બે કાંઠે છલકાતો જાય છે
ત્યારથી હું જોઉં છું
કેટલી બધી તણાતી જાય છે
કેસુડાની અપેક્ષાઓ…
.
(૨)
ઘાસના ફળિયામાં
બેસીને
વરસાદી કવિતા
લખી રહ્યો છે
વાદળ નામનો કવિ…
.
(૩)
કેટલીક
રંગીન માછલીની
વેદના
મેં છાપી છે
દરિયાના કોમ્પ્યુટરમાં…
.
(૪)
રમઝાન હો કે
દિવાળી
કેટલીક મસ્ત મિજાજી
માછલીઓ ખરીદી-
કરવા નીકળી ગઈ છે
દરિયાની શાનદાર-
બજારમાં…
.
(૫)
રાત્રિ ટ્રેનમાં વગર ટિકિટે
મુસાફરી કરી રહેલા ઘુવડને
સવારે તો ઝડપી લીધો
ટિકિટ ચેકર સૂરજએ…
.
(૬)
સ્મિતનું ઘર ભલેને
દૂર લાગે
હું ચાલીને પહોંચી જઈશ
આંસુના ટેકે ટેકે…
.
(૭)
પ્રીત હો કે
મૂંગું ગીત હો
પણ
હું નીકળી ગયો છું
એકાન્તપ્રિય
સંગીતની શોધમાં…
.
(૮)
પ્રેમ ક્યારેય
છુપાતો નથી
એકાન્તપ્રિય આંખોમાં…
.
(૯)
ચંદ્રના ખભા પર બેસીને
જાય છે ઝાકળ
ફૂલોના ઘેર…
.
(૧૦)
મારા આંસુનો દરિયો
છલકાતો ગયો ને-
ત્યારથી બનતી ગઈ
તારા રૂમાલની હોડી…
.
( અબ્દુલ ગફાર કાઝી )