તણખલું તોડું, લીલોછમ અકાળ વિસ્તાર કંપે છે,
હવા જેવી હવા પણ મોસમોની પાર કંપે છે.
.
ગગનમાંથી ખર્યો છે તારલો ઝબકાર કંપે છે,
સમયની દોસ્ત મુઠ્ઠીમાં હજી અંધાર કંપે છે.
.
નથી એકેય માળામાં ટહુકો પીંછું કે પગરવ,
સમીયે સાંજ વેળા પંખીનો ચિત્કાર કંપે છે.
.
નદીના સ્થિર જળમાં કાંકરી નાખી તરંગાયો-
હજીયે ફીણ-પરપોટા ઉપર આકાર કંપે છે.
.
હવે તો કંપનોની ભીંસમાં આવી ગયો હુંયે-
ગઝલ છેડી તમે જ્યારે હૃદયના તાર કંપે છે.
.
( મનીષ પરમાર )