જરા સરખો સમય કાઢી સવારે આવતા રે’જો,
ભલેને કામ કંઈ ના હો, લટારે આવતા રે’જો.
.
અમે તો સૂર કે શબ્દો બની પહોંચી શક્યા નહિ પણ,
અમારા મૌનને મળવા મજારે આવતા રે’જો.
.
અમે ઊભા અહીં બેચાર સમણાં વેચવા માટે,
કરી બહાનું ખરીદીનું બજારે આવતા રે’જો.
.
ગમે તે વેશમાં પણ ઓળખી લેશું અમે તમને,
છળીને આજ તો સૌને ધરારે આવતા રે’જો.
.
સમેટ્યા આંખમાં તમને કરીને બંધ પાંપણને,
ભલે મોડા તો મોડા તમતમારે આવતા રે’જો.
.
બધી ભીનાશ ખોઈને બની ગ્યાં ઝાંઝવું મ્હેતા,
તો એને તરબતર કરવા વધારે આવતા રે’જો.
.
( મધુમતી મહેતા )