દર્દ ઓછું ભીતરે થાતું નથી,
આ ગઝલથી એમ છૂટાતું નથી.
.
બાગમાં હાજર નથી માળી ભલે,
ફૂલ છાનું એક ચૂંટાતું નથી.
.
આ હથેળી પણ દગો દેશે કદી,
પાન આડું, દૂર તો જાતું નથી.
.
પર્ણ સૂકાં આંખમાં ભોંકાય છે,
એક પંખી ગીત પણ ગાતું નથી.
.
વાંક શો છે, કે બધાં નફરત કરે,
એક બાળક કેમ મલકાતું નથી.
.
.ખેપ લાંબી ને ક્ષુધા પીડે હવે,
સાથમાં બાંધ્યું ભલા, ભાતું નથી.
.
સાવ ખાલી ઝૂંપડી છે રંકની,
ને મહાલયમાં કશું માતું નથી.
.
( હરીશ પંડ્યા )
