તારા તે નામનો પહેલો અક્ષર લઈ,
મેંદી રચી છે મારા હાથમાં,
મેંદીનો લાલઘુમ રંગ ચડે એવો,
કે, આવે ના કોઈ વિસાતમાં.
નાજુક હથેળીની એકાદી રેખામાં,
લખ્યું’તું આપણું તો મળવું,
ધાર્યું નહોતું, કે સાવ આટલુંયે સહેલું છે,
મળવાની ઈચ્છાનું ફળવું.
જોજનો દૂર સુધી એકલા ચાલીને,
હાશ ! મળ્યું કોઈ જીવતરની વાટમાં,
તારા તે નામનો પહેલો અક્ષર લઈ,
મેંદી રચી છે મારા હાથમાં.
મેંદીની મહેક મહેક ભીની સુગંધ,
વળી લાગણીનો ભીનો સંબંધ આ,
હોઠેથી બોલાય ના, આંખેથી કહેવાય ના,
કેવો આ કેવો ઉમંગ આ ?
રોજ રોજ નામ તારું ઘૂંટ્યા કરું છું,
પછી ડૂબ્યા કરું છું તારી યાદમાં,
તારા તે નામનો પહેલો અક્ષર લઈ,
મેંદી રચી છે મારા હાથમાં….
( આશા પુરોહિત )
