એના અંતરમાં છાયો ગુલાલ લાલ,
સપનાંની ભોમકાની લ્હેકે મદમાતી ચાલ-
પીળાં કદંબ કરે, કેશુડાં કાન પરે,
ચંપા દેહ પરે, વાસંતી ફાગ ઢળે;
આતમનો રાગ ઝરે હોઠે પ્રવાલ લાલ-
અળતે સુહાય કાય, મેંદીએ પાય સજે,
કાજળને નેણ ધરી તિલકે સુહાગ ભજે;
પળભરા તો કહાન તારાં નેણાં બનશે નિહાલ-
વેણુના સૂર મહીં ઈરખા ઉન્માદ શમે,
લોલ અને નેણપટલ લાખેણી લાજ રમે;
નિરખીને શ્યામ કાય ઠમકે મનનો મરાલ-
( ઈશ્વરચંદ્ર ભટ્ટ )