મા તારે આંગણિયે વાયું વહાણું
મા તારા પૂજનનું થયું ટાણું….
આકાશ ગંગાના જળ ભરી લાવું,
કિરણોના કંકુથી માને વધાવું,
ક્યા રાગે માડી આજે ગાઉં તારું ગાણું….
મા તારા પૂજનનું થયું ટાણું….
સાતે સમંદરના મોતીની માળા,
માડી તારાં પળપળ રૂપ નિરાળાં,
હું તો છું અબૂધ, તારી લીલા શું જાણું….
મા તારા પૂજનનું થયું ટાણું….
જીવતરની કેડિયુંને અજવાળાં દેજે,
અંતરના દીવડામાં ઝળહળ રેજે,
ધરતીનું રૂપ જાણે નયણે સમાણું….
મા તારા પૂજનનું થયું ટાણું….
( માધવ રામાનુજ )
Jivtarni kediyun ne ajwaada deje
antarna divdaama ZaDhaD reje
Darti nu roop jaaNe nayaNe samaNu
Maa tara poojan nu thayu TaaNu
(bahuj saras “MAA” no garbo che)