ભલભલા લોકો હૃદયનું ચેન હારી જાય છે લાગી શરત

એમની ઝુલ્ફો ઉપર તો તુંય વારી જાય છે લાગી શરત

 .

સૂર તારો કંઠ તારો લોક તારા તે છતાંયે એ સભામાં

એ, ગુલાબી સ્મિતથી મેદાન મારી જાય છે લાગી શરત

 .

એ પૂજારી છે બહુ સોહામણો ને એટલે શ્રદ્ધા લઈ

છોકરી દરરોજ મંદિર એકધારી જાય છે લાગી શરત

 .

આજ જંગલમાં નર્યો ફફડાટ છે ને પંખીઓ રોયા કરે

રૂપ માણસનું ધરીને એ શિકારી જાય છે લાગી શરત

 .

લાજ જાશે તો એ શાયરની નહીં, મારી જ જાશે એટલે

જો, ખુદા મારી ગઝલ આખી મઠારી જાય છે લાગી શરત

.

( મુકેશ જોષી )