.

ક્ષીણ ભલે હોય મારો સ્વર

પણ

નિર્બળ નથી મારો નિર્ધાર

 .

મારા માટે હોય એ

સ્નેહ વગર વધુ સરળ

 .

અલૌકિક છે આકાશ

વહે છે પર્વતીય પવન

અને

મારા વિચારો છે પવિત્ર

 .

મારી રાત્રીની રખેવાળ

અનિદ્રા

વિહરે અન્યત્ર

હું ન સેવું બુઝાયેલા તાપણાં સામે

અને

ટાવરની ઘડિયાળનો અણિયાણો કાંટો

જણાતો નથી મૃત્યુના તીર સમો

 .

અતીત કેવો શક્તિહીન થાય હૃદય પાસે !

 .

મુક્તિ છે હાથવેંતમાં

હું માફ કરું છું બધું જ

 .

લહેરાતા સૂર્યકિરણ પર મારું ધ્યાન

ભીની આ પ્રથમવેલી વસંતની

 .

( અન્ના આખ્માતોવા, અનુ. અવિનાશપારેખ )

.

મૂળ રચના : રશિયન