લઘુકાવ્યો
૧.
એકાદ મોતી બંધાશેની આશામાં
છીપ જેવી મારી આંખ
સપનાનાં લાખો બુંદ ઝીલે છે.
પણ સપનાં તો સરી જાય છે
પાન પરના ઝાકળની જેમ !
.
( વજેસિંહ પારગી )
.
૨.
ડાયવોર્સ
પેપર પર
સહી કરતા કરતા
ભૂંસાઈ ગયા
સપ્તપદીના સાતેય પગલાં !!!
.
( દિનેશ કાનાણી )
.
૩.
ખરે બપોરે
ગાડી ખેંચી રહેલા
ભૂખ્યા ઊંટની
હોજરીમાં હાંફે છે
ધોમધખતું રણ
.
( પુષ્કરરાય જોષી )
.
૪.
સંબંધ તો
સાપની જેમ સરકી ગયો
ને જીવ હજી
સ્મરણોની કાંચળી આગળ
મહુવર વગાડ્યા કરે છે.
.
( વજેસિંહ પારગી )
.
૫.
નિષ્ઠા
.
અત્તરના રવાડે ચડેલી
સુગંધ
ફૂલોથી અલગ
રહી શકે છે;
પણ
ફૂલો કદી સુગંધથી
અલગ નથી રહેતાં.
.
( મદનકુમાર અંજારિયા ‘ખ્વાબ’)
.
૬.
રેત ભેગી જ્યાં કરું, જળ નીકળે,
એ રીતે રણ આખામાં છળ નીકળે,
અંત માટે કહો હવે શું જોઈએ;
શબ્દ ખોલું ને હળાહળ નીકળે.
.
( જિતેન્દ્ર પ્રજાપતિ )
.
૭.
મોંઘવારી
.
હે કૃષ્ણ !
મારે તને મળવું છે,
પણ…
મારી પાસે
ચપટી
તાંદુલ નથી.
.
(રામુ પટેલ ડરણકર )
.
૮.
મૃત્યુ
.
બગીચામાં
પ્રવેશનારના હાથમાં
ખાલી છાબ જોઈને
ફૂલો ફફડી ઊઠ્યાં-
અરે ! આપણામાંનું કોઈ
મૃત્યુ નથી પામ્યું;
છતાં કોણે મોકલી
આ શબ-વાહિની ?
.
( મદનકુમાર અંજારિયા ‘ખ્વાબ’ )
ખૂબજ સુંદર ભાવ સાથેના લઘુ કાવ્યો…
બધા જ લઘુકાવ્યો ખુબ જ સુંદર,ભાવવાહી અને અર્થપૂર્ણ છે.
ગઝલથી પણ વધુ સ્પર્શે તેવા…ખુબ ગમ્યાં.
૨, ૪, ૫, ૭ ગમ્યા