.
મૂળ સોતો જે ઉખાડે છે મને,
એ નવેસરથી ઉગાડે છે મને.
.
ઊંઘના ફૂર્ચા ઊડે છે રાતભર,
તું ખરા સ્વપ્ના અથાડે છે મને.
.
ઓળખું છું ટેરવાના સ્પર્શને,
કેમ તું પીંછું અડાડે છે મને.
.
એ પ્રથમ ઘાયલ કરે છે, એ પછી,
એ જ ખુદ મલ્લમ લગાડે છે મને.
.
ક્યાંક અડક્યો’તો સુંવાળા હાથને,
એ પછી ફૂલો દઝાડે છે મને.
.
કો’ ઉમેરે મારામાં મારાપણું,
કોઈ મારામાં ઘટાડે છે મને.
.
એક બે ડગ ચાલવાનું મન નથી,
તોય ઈચ્છાઓ ભગાડે છે મને.
.
આમ પણ હું ભાનમાં ક્યાં છું તબીબ,
કેમ તું શીશી સુંઘાડે છે મને ?
.
આ ઊથલપાથલ ખલીલ અંદરની છે,
કોક મારામાં પછાડે છે મને !
.
( ખલીલ ધનતેજવી )
નબળી ગઝલ…
ઇચ્છા અને તબીબ – આ બે જ શેર ગમ્યા…
નબળી ગઝલ…
ઇચ્છા અને તબીબ – આ બે જ શેર ગમ્યા…
એ પ્રથમ ઘાયલ કરે…આ શેર બહુ જ ગમ્યો
એ પ્રથમ ઘાયલ કરે…આ શેર બહુ જ ગમ્યો